پیام رسانى
نامیرایى قیام امام، به حضرت زینب علیهاالسلام در کربلا وابسته است، زینب علیهاالسلام بنا به وصیت برادرش، امام حسین علیه السلام ، تلاش هایى کرد که اگر آنها را انجام نمى داد، شاید امروز نامى از عاشورا و عاشوراییان بر زبان ها نبود و پیام نهضت اباعبداللّه علیه السلام در کربلا همراه با اجساد مطهرشان مدفون مى شد و به کسى نمى رسید. زینب علیهاالسلام با فعالیت هاى همراه با سیاست و کیاست خود از عهده وظیفه خبررسانى واقعه عاشورا به خوبى برآمد. شاخص هاى خبررسانى کاروان اسیران به رهبرى حضرت زینب علیهاالسلام الگو و ره توشه اى مناسب براى تمامى خبر رسانان جهان خواهد بود.

توضیح دو مورد را بیان می کنیم وبقیه را در ادامه می آوریم

الف) واقع گویى و صداقت

راست گویى و بیان واقعیت از ویژگى هایى است که در فرهنگ اسلامى به ویژه قرآن کریم، بر رعایت آن تأکید شده است. قرآن کریم، در آخرین آیه سوره یوسف تأکید مى کند در بیان این حوادث، واقع گویى کاملاً رعایت شده است. از این آیه شریفه در مى یابیم که نقل خبر باید بر اساس واقع باشد.
این ویژگى در خبررسانى واقعه کربلا به خوبى مشهود است. زینب علیهاالسلام به عنوان پیام آور کربلا در خطبه اش در مجلس کفرآمیز ابن زیاد، بر صداقت و حق گویى خود چنین تأکید کرد: «…اى پسر زیاد! رسوا نمى شود، مگر فاسق و دروغ نمى گوید، مگر فاجر! و آن چیزى است که ما از آن به دوریم…».
صداقت حضرت در پیام رسانى واقعه عاشورا سبب جلب اعتماد مخاطبان، اثر بخشى بیشتر و عبرت آموزى مردم شد.

ب) شجاعت

از ویژگى هاى اساسى خبررسانى، شجاعت در بیان خبر و نهراسیدن از پى آمدهاى بیان آن است.
هنگامى که کاروان اسیران وارد کاخ ابن زیاد شد، وى گمان کرد دختر على علیه السلام با ترس، وارد مجلس مى شود و به جرم خطبه اى که در بازار کوفه ایراد کرده بود، عذر تقصیر مى خواهد. حاضران در مجلس شاهد ورود بانویى بودند که کمترین اعتنایى به شکوه ظاهرى کاخ ابن زیاد نداشت و برخلاف انتظار به جایى که از پیش برایش آماده شده بود، نرفت. ابن زیاد که از این وضعیت نامنتظره ناراحت شده بود، پرسید: زنى که با این همه تکبر و غرور بر ما وارد شد، کیست؟
گام برداشتن، لباس پوشیدن و انتخاب جایگاه نشستن و برتر از همه غرور زنانه بانوى فرزانه بنى هاشم در دربار ابن زیاد، نشان دهنده شجاعت بى نظیر وى است، به ویژه هنگامى که یاوه گویى هاى او را بى پاسخ نگذاشت و نغمه شوم و کفرآمیزش را در گلو خفه کرد. زینب بدون هیچ ترس و اضطرابى، با کوچک و بى ارزش دانستن دشمن، در پاسخ ابن زیاد که پرسید: کار خدا را با برادرت چگونه دیدى؟ فرمود: «از خداوند درباره برادرم جز نیکویى و احسان ندیدم. او و یارانش افرادى بودند که خداوند براى آنها شهادت را مقرر فرمود… . اى فرزند زیاد! در روز قیامت براى تو جایگاهى است که باید براى جواب دادن آماده باشى. چگونه مى توانى این گناه عظیم را پاسخ دهى؟ اى زاده مرجانه! مادرت به عزایت بنشیند».

ج) فصاحت و بلاغت زبان

د) سرعت

ه) روشن سازى افکار عمومى

و) برجسته سازى

ز) مقابله با تحریف

ادامه توضیحات ……..