نامگذاری روز پژوهش

پس از پيروزي انقلاب اسلامي، به منظور گسترش فرهنگ پژوهش در جامعه، روز‪ 25  ‬ آذر از سوي «شوراي فرهنگ عمومي كشور» به نام روز پژوهش نام‌گذاري شد. وزارت علوم تحقيقات و فناوري نيز از سال ‪ 1379 ‬  چهارمين هفته آذر ماه را به نام هفتة پژوهش نام‌گذاري كرد و از سال ‪1384‬ اين نام به «هفته پژوهش و فناوري» تغيير يافت.

ارج نهادن به مقام شامخ پژوهشگران و تجليل از پژوهشگران برتر، شناسايي و طرح مشكلات و چالش‌هاي پيش روي و ارتقاء سطح پژوهش و فناوري در كشور از جمله اهداف اين اقدام بود. در اين راستا هر سال مراسم هفتة پژوهش با مشاركت بيشتر دستگاه‌هاي اجرايي كشور برگزار مي‌شود. تقدير از مقالات برتر، تقدير از پژوهشگران‌ نمونه، تقدير از مدير تحقيق نمونه، تقدير از پروژه‌هاي برتر و انتشار كارنامه پژوهشي در هر سال از مهم‌ترين برنامه‌هاي هفته پژوهش است.

من هيچ وقت دروغ نمي گويم، اما اگر راستش را بخواهيد، فکر مي کنم که مشکل «کتاب خوانان» ما، يکي - دو تا نيست؛ سه تا است!
اول اينکه: «کتاب شناس» نيستند. اجازه بدهيد من اول گليمم را پهن کنم؛ مطمئن باشيد پايم از اين درازتر نمي شود.
مي خواهم با شما راحت باشم! مي خواهم بگويم خيلي از اينهايي که هيمن طوري - بي خيال ،سرشان را پايين مي اندازند و در خيابان به دنبال کتاب، راه مي افتند، هيچ وقت نمي توانند گمشده خود را پيدا کنند. به نظر من، اينها بايد پيش از «کتابخانه»، به يک «کتاب نامه» سر بزنند؛ يعني «خانه کتاب».
به نظر من، همه بچه کتاب خوان ها، بايد به کتاب هاي «مادر» احترام بگذارند. باور کنيد که مراجع تقليد هم از کتاب هاي «مرجع» بي نياز نيستند!
من از دانشجوياني که با «پايان نامه» هايشان به «خط پايان» کتاب خواني مي رسند، زياد خوشم نمي آيد. البته من هم قبول دارم که بعضي از «فرهنگ»ها، خيلي «بي فرهنگ» هستند. برخي کتاب هاي «راهنما» آدم را «گمراه» مي کنند. بعضي آثار «تحقيقي» هنوز «تقليد» مي کنند. برخي «ديوان»ها، آدم را «ديوانه» مي سازد. بعضي «فصلنامه»ها به درد هيچ «فصلي» نمي خورد، و … .
اما اين طور هم نيست که همه کتاب هاي «ادبي»، «بي ادب» وهمه «گزيده»ها، «گزنده» باشند.

افکار و اندیشه های انسان به گونه ای است که ممکن است فقط خواندن یک کتاب پایه اندیشه ها و افکار انسان را بر مبنای جدید یا در مسیر خاصی قرار دهد و چه بسا ممکن است کتابی مسیر سرنوشت میلیون ها انسان را در راه مخصوصی بیندازد.

اینشتین

………………………………………………

خوشبخت، کسی است که به یکی از این دو چیز دسترسی دارد، یا کتاب های خوب یا دوستانی که اهل کتاب باشند.

ویکتور هوگو

……………………………………….

برای نابود کردن یک فرهنگ

نیازی نیست کتابها را سوزاند

کافیست کاری کنید مردم آنها را نخوانند . . .

ویکتور هوگو

………………………………..

کتاب را حافظه بشریت خوانده اند. مجموعه دانش و معارف تاریخ مدّون چند هزار ساله را در کتاب می توان یافت. هیچ کدام از وسایل ارتباطی، ژرفای لازم را در اندیشه و تفکر و حوزه قدرت خلاقیت انسان آن گونه که خواندن و نوشتن پدید می آورد، ایجاد نمی کند. از این رو ترویج کتاب و کتاب خوانی، وظیفه و رسالت اصلی دست اندرکاران فرهنگ و دانش جامعه ما می باشد.

صادق طباطبایی

…………………………….

آدم تنها در بهشت هم باشد، به او خوش نمی گذرد، ولی کسی که به کتاب یا تحقیق علاقه مند است، هنگامی که به مطالعه یا تفکر مشغول است، جهنم، به تنهایی برای او بهترین بهشت هاست.

موریس مترلینگ

ترویج کتاب خوانی با کتاب های کوچک

یک پیشنهاد هم عرضه ی کتاب های جیبی و کوچک است. الان خلاصه کردن کتاب های بزرگ و ساده کردن کتاب های دشوار، در دنیا معمول است. البته این کار را بیشتر برای خاطر آموزش زبان می کنند ـ زبان را ساده می کنند ـ اما عملاً کتاب خلاصه می شود. داستان های بزرگ را خلاصه و کوتاه می کنند. مثلاً داستان بینوایان را در یک جزوه ی صد، صد و پنجاه صفحه ای درمی آورند که داستان شیرینی خواهد بود و همه کس هم می خواند. اگر این کار راه بیفتد خوب است.